Na een tweeënhalf jaar durende winterslaap, is het Mysterie van Langedijk er weer bij.
Na het artikel in Nieuwsblad Dijk en Waard komen er mailtjes binnen op het daarvoor speciaal aangemaakte mailadres.
Het Mysterie is opgemerkt!
Mensen zijn er nieuwsgierig naar. Ze willen weten wat het inhoudt, wat het kost, wanneer ze mee kunnen. Maar er haken ook mensen af, om redenen die ze zelf het best kennen. Er komen aanmeldingen binnen voor tweetallen en viertallen. Maar helaas, dat zijn er nog steeds te weinig.
Met minder dan twaalf personen aan boord is het niet doenlijk om uit te varen, want de koolvlet lust een flinke slok diesel.
Ik ben blij met de spontane aanmeldingen maar het is nog een heel gepuzzel om de boot vol genoeg te krijgen. Het idee van de ‘losse deelnemers’ verlaagde de drempel zodanig dat er nu al meer belangstelling is dan ooit na de eerste opstart van een paar jaar geleden.
Ik ben ervan overtuigd dat het idee van individuele deelnames het succes voor het Mysterie van Langedijk gaat vormen. Misschien is er niet meer nodig dan een beetje geduld.
Als er een aanvraag binnen komt voor een hele groep tegelijk, ben ik verbaasd en heel blij verrast. De groep bestaat uit meer personen dan het vereiste minimumaantal. Ze willen graag op een zondag varen. Op de vraag of dat kan, zeg ik: ja.
Op een zonnige zondagmiddag in mei gaat het Mysterie van start. Een paar uur later gaan de mensen weer van boord. Ze hebben genoten, van het varen, van de hapjes en drankjes, van het mooie weer en van het Mysterie.
Dat er nog een paar schoonheidsfoutjes weg te poetsen zijn, daar heb ik het alleen met de schipper over.
We zijn het er over eens: het Mysterie van Langedijk stáát!
