Er is veel goeds te zeggen voor het nieuwe evenement Verhalen Halen. Het beste is nog wel: we gaan ermee door.
Van de primeur hebben Marieke en ik geleerd dat het veel werk is om een festival te organiseren. Zonde om dat eenmalig te doen.
We hebben ervaring opgedaan. We durven het opnieuw aan.
Wat hebben we geleerd van de eerste editie? Wat houden we? Wat kan beter? Hoe maken we het nog leuker?
De bezoekers waren hoofdzakelijk positief over die laatste zonnige zondagmiddag in september. Ze genoten van de optredens van de auteurs en van de hapjes en de drankjes. Maar… als er dan toch een kritisch geluid moest klinken: de locaties lagen te ver uit elkaar.
Verhalen Halen editie 2016 wordt gehouden op drie locaties in Noord-Scharwoude, op loopafstand van elkaar. Restaurant De Burg stelt twee zalen beschikbaar, daar treden Joyce Wouters en Wim Meyles op. Tussen Wims optredens door verschijnt Andreas Rood op video.
In het Geoffrey Donaldson Instituut treedt uitbater Egbert Barten op. Het laatste optreden wordt door zijn vader, Dick Barten, verzorgd.
In Galerie Ronald Kraayeveld komt de naamgever zelf voor het voetlicht.
Als de auteurs niet optreden, wordt er muziek ten gehore gebracht, door live bands.
Aan alle auteurs die betrokken zijn bij Verhalen Halen is gevraagd om hun visie te geven op wat Langedijk voor hen betekent. Deze verhalen zijn gebundeld in het Verhalen Halen-boek, een nieuwigheid bij deze tweede uitvoering van het evenement. Want wat is een schrijversfestival zonder zijn eigen boek? Het boek is gratis te verkrijgen op de dag zelf.
Alle wetenswaardigheden rondom editie 2016 komen in Verhalen Halen’s eigen krantje, als bijlage bij Langedijker Nieuwsblad.
En om geen misverstand te laten bestaan over wie wat doet, hullen de organisatie en onmisbare rechterhand, Hennie Neesen-Vos, zich in bijpassende bedrijfskleding.
