Puur genieten: met een koolvlet tuffen door het Rijk der Duizend Eilanden.
Het deed me bijna vergeten dat deze tocht ergens voor bedoeld was. Het was meer dan een pleziertochtje, het was een studiereis. Dit rondje varen moest de ruggengraat worden van de schrijfvaartocht.
Met een gerust hart stelde ik vast dat het met dat varen wel goed zat.
Een belangrijk onderdeel van de geweldige verhalen die de schipper vertelde, kwam voor rekening van Museum BroekerVeiling. Het door 1900 houten palen gedragen veilingmuseum passeren zonder nadere uitleg was ondenkbaar.
Ruim 130 jaar geleden werd de eerste veiling in de open lucht gehouden. Hoe ging het er toe als ’s morgens in de vroegte de schuiten met kool, wortelen, uien en aardappelen binnen voeren. De kooplui, ‘de hoeden’, zaten in het ene café en de tuinders, ‘de petten’ in een andere. Wat ging eraan vooraf, voordat de tuinders met hun volle schuiten onder de veilingklok door voeren? Wat gebeurde er als de schuitlading verkocht was? Of als hij doordraaide?
En doordraaien, wat betekende dat eigenlijk? De schipper wist het.
Terug aan wal, volgde er meer leuks. Op Wijndomein De Koen vielen de mede-opvarenden en ik in een spontane wijnproeverij. We kregen een voorproefje van de nieuwe lichting dessertwijn, genaamd Nagenieten.
Zonder er wat over afgesproken te hebben, was dit nou net de afsluiting van de schrijfvaartocht die ik me voorstelde.
Maar er moest ook wat te eten zijn, bij aanvang, halverwege en aan het einde. Bakker Frank Rood ging de petit fours leveren voor bij de ontvangst. Frank zag mijn piepjonge initiatief als een zakelijke aangelegenheid. Hij zegde me 10% horeca-korting toe. Ik maakte een mentale notitie: er moest een logo van de schrijfvaartocht komen. Ik zag al het helemaal voor me hoe gaaf dat zou staan op die kleine gebakjes!
Zie voor een sfeerimpressie ook het filmpje op deze website onder Aanbod: Schrijfvaartochten
Voor informatie en boekingen: www.langedijkeruitje.com
Foto: Marjolein Ansink
