Laatste blog

13-01-2022 Ik had het nodig om tegengesproken te worden.
 
De twee hoofdpersonages uit het boek dat ik aan het schrijven ben, stapten uit hun rol om te zeggen: ho!
 
Geschrokken door deze reactie, liet ik mijn toetsen los. De dames trapten op de rem voordat ik de fout in…

06-01-2022 Twee vriendinnen, de hoofdpersonen in mijn script, zitten aan de koffie.
 
Ze zeggen niks. Ze zitten daar maar. Ze laten zelfs hun koffie koud worden.
 
Dan kijken ze naar de regisseur – dat ben ik. ‘Wat is onze tekst? Geef je ons niets te bespreken? Zitten we hier voor de…

31-12-2021 Bij de kerstboom opzetten had ik me niet voorgesteld dat dat buiten moest gebeuren.
 
Mijn dochter hielp me gauw uit de droom. ‘Hou dat regenpak maar aan.’
 
Eerst moest de buitenboom in de voortuin worden gezet. Die boom is een steel met lichtsnoeren, meer…

30-12-2021 Hij staat erop. Die laatste zin. Die laatste punt.
 
Dit einde is niet het einde van een middag schrijven en morgen verder.
 
Nee, dit einde is het echte einde. Het verhaal is af.
 
Nu geen rap dichtklappen van de laptop.
 
Langzaam doe ik hem…

24-12-2021 “Vrolijk Kerstfeest!” Dat zeiden mijn zusjes en ik vroeger thuis, als we op kerstavond aan de broodmaaltijd zaten.
“Zálig Kerstfeest!” zei mijn vader dan. Met de nadruk op zalig. Hij liet het licht verwijtend en corrigerend klinken en zo was het ook bedoeld.
Mijn vader was overtuigd…