Fragment ‘Banden van Vroeger’
| |
Erwin gaf eerst uiting aan zijn ongenoegen, met binnensmonds gemompel en af en toe een grom. Dat was Leida van hem gewend. Ze wist echter dat ze haar oom niet voor niets had laten komen en dat wist hij ook. Leida keek toe hoe Erwin in zijn rolstoel voorzichtig door de ruimte manoeuvreerde. Ze stond klaar om toe te schieten als hij niet bij een stapel boeken kon komen. Ze leunde tegen het deurkozijn, de armen over elkaar, schijnbaar nauwelijks geïnteresseerd in wat haar oom deed. In feite wachtte ze in spanning af tot hij ook zou worden gegrepen door enthousiasme, want er zaten mooie boeken tussen. Leida kende zijn aanpak. Ook dat volgde ze vanaf haar plekje. Haar oom deed nooit iets gewoon, altijd op zoek naar een beetje bombast. Waarmee zou hij nu weer voor de dag komen? Erwin bouwde de spanning op. Stukje vooruit met de rolstoel, stukje achteruit. “Inderdaad.” | Hij mompelde iets van ‘vaker gezien’. Hij wees op de linker stapel op een tafel in de hoek. “Niet veel soeps. Is voor de mand.” Met de mand werd een grote korf bedoeld waarin Leida de koopjes uitstalde. Daaruit liep de verkoop het hardst, maar ze verdiende er niets op. Erwin vertelde niets nieuws, dat had ze zelf al bedacht. “Daarom had ik die ook bij elkaar gezet.” Van een volgende stapel nam hij een aantal boeken op schoot. “Dit begint er op te lijken. Ja, dit is het hoekje voor de liefhebber. Leuke titels… Het ziet er naar uit dat de overledene een gretig lezer was. Gezien de keuze denk ik dat ik beter kan zeggen: lezeres.” “Klopt. Het was een mevrouw die helaas op veel te jonge leeftijd is gestorven.” “Triest.” stemde Erwin in. “Maar ze heeft wel een aantal goede boeken gelezen.” “Nou, oom, een beetje respect, alstublieft.” |
| Social media
Contactafrabeemsterboer.ab@gmail.com / www.afrabeemsterboer.nl
Aanbod |