MARKT ALS HOBBY

Op mijn zolder staan spullen.

In van die rustige, wachtende hoekjes.

Nutteloze rommel voor een ander, voor mij waardevol en daarom netjes opgeruimd.

Eenmaal uitgestald vormt die bulk een prachtig ingerichte marktkraam.

Ik weet inmiddels alles blind te vinden.

In anonieme dozen zitten de boekenvoorraden. In een tas zitten de handigheidjes die nodig zijn voor een dag op de markt: elastieken, plakband, krijt en leitjes. Knijpers, van die grote, lelijke, lompe dingen, waar je niet buiten kunt. De schildersezels, die zich alleen maar onhandig in een tas laten stoppen.

Het is wat ik in de loop van een paar jaar heb uitgezocht als uitgekiende inrichting van de kraam.

Door ervaring wijs geworden neem ik niet meer alle voorraad mee.

Ik heb me al bedacht hoeveel je redelijkerwijs kunt verkopen in de uren dat je op de markt staat. Ik neem net zoveel papieren tasjes mee als het aantal verkopen dat ik denk te krijgen.

Het moet ook niet te weinig zijn. Ik wil een royale uitstraling, armoedigheid helpt de verkoop niet.

Het zijn overwegingen die ik van te voren heb leren maken, besluiten die ik al heb genomen voordat ik de spullen van zolder naar beneden sjouw.

Ik kan de hoeveelheid precies afmeten om het nog in de auto van Mary te laten passen.

Aan het begin van het jaar overleggen we: waar gaan we staan en wanneer?

We kennen al een aantal markten maar zoeken nog naar meer. Is de markt in de open lucht? Wat kosten standplaatsen? Hoe was onze ervaring de vorige keer dat we er stonden? Hoe was het weer?

We gaan bellen, mailen, krijgen inschrijfformulieren toegestuurd.

Dat er zoveel organisatie achter zit, merk je niet aan die stille dozen op zolder, maar het is een hobby. En voor je hobby moet je wat over hebben.