De wind liet niet af, hij stond stevig door en het bleef ook niet helemaal droog, maar als echte Hollanders lieten de deelnemers aan mijn eerste schrijfvaartocht zich daardoor niet uit het veld slaan. Het had in ieder geval geen invloed op wat er werd geschreven.
Na een welkom op Wijndomein De Koen met koffie of thee en petit fours, stapten we in de koolvlet. Ik had tekst en steekwoorden voorbereid en ik werd aangevuld door de verhalen van Dick Meester, de skipper. Er werd ijverig genoteerd wat ik dicteerde en na een lekker hapje, werden van die aantekeningen teksten en gedichten gemaakt. Met hier een ‘wauw’, daar een ‘zo!’, dan weer een lach om de hilarische tekst van één van de deelnemers. Zelfs de meest verstokte niet-schrijvers stonden van zichzelf te kijken wat ze op papier hadden gekregen.
Varen creëert zijn eigen vacuüm, getuige de opmerking: zijn we zolang weggeweest, het is omgevlogen.
Aan alle goede dingen komt een eind, ja. Maar zelfs dat was goed, met nog iets lekkers te smikkelen en een glas prosecco van De Koen toe.